فقط کافی است لحظاتی کوتاه در شهر بگردید تا به عمق فاجعه انسانی پی ببرید. از هر ۱۰ متکدی در سطح شهر شش تن آنان کودک‌اند. از هر ۱۰ کودکی که در سطح شهر است هشت تن آنان کودک خیابانی‌اند که به دنبال کار و پیدا کردن لقمه نانی سرگردانند. آنان به شدت در معرض خطر بزه‌کاری و سوءاستفاده قرار دارند و دولت نیز توانی برای کمک به این کودکان ندارد.
با سقوط دولت و سلطه طالبان و در پی آن افزایش بیکاری، به خصوص خانه‌نشین شدن زنان که بخشی از نیروی کار در افغانستان بودند فشار برای پیدا کردن نان در خانواده‌ها بیشتر شده است به همین دلیل به نظر می‌رسد که وضعیت کودکان از آنچه که است نیز بدتر خواهد شد.
یونیسف (UNICEF) یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد به تازگی می‌گوید که ۱۰ میلیون کودک در افغانستان به کمک‌های انسانی نیاز دارند.
رسانه‌ها به نقل از یونیسف گزارش داده‌اند که نبود غذای مناسب و کافی، نبود دارو و آب آشامیدنی از چالش‌های مهم برای کودکان در افغانستان است. سام مورت، مسئول روابط عمومی دفتر یونیسف در افغانستان به رسانه‌ها گفته است که ۱۰ میلیون کودک به طور فوری به کمک انسانی نیاز دارند.
به گفته او خشکسالی از عمده‌ترین چالش‌ها برای نبود دسترسی به آب آشامیدنی بهداشتی در افغانستان است. از سوی دیگر اغلب کودکان به واکسن‌های مهم دوران کودکی از جمله سرخک و پولیو (فلج اطفال) دسترسی پیدا نمی‌کنند. به تازگی دولت آمریکا که حدود ۱۲۰ هزار افغان را از این کشور زیر سلطه طالبان خارج کرده است به دلیل مشاهده چند مورد سرخک در کمپ‌های این کشور در آمریکا، انتقال افغان‌ها از کمپ‌های خارج از آمریکا را متوقف کرده و سعی دارد به تمامی افغان‌های حاضر در کمپ‌های آمریکا واکسن سرخک تزریق کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
از سوی دیگر تشدید جنگ‌ها تا پیش از سقوط سراسر افغانستان به دست طالبان، باعث آواره‌شدن خیل دیگری از مردم داخل خاک این کشور شده است. در این وضعیت کودکان بیشتر از دیگران آسیب‌پذیر شده‌اند و همین حالا هزاران کودک در کنار مرزهای افغانستان با کشورهای پاکستان، ایران و تاجیکستان با خانواده‌های خود سرگردانند منتظر ورود به این کشورها هستند.
افزون بر این بسته شدن در مدارس به روی دانش‌آموزان دختر، خود چالش بزرگ دیگری برای کودکان است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که حدود ۶۰ درصد دانش‌آموزان در مدارس افغانستان دختر بوده‌اند و با توجه به اینکه حدود ۱۰ میلیون کودک به مدارس می‌روند یعنی چیزی نزدیک به شش میلیون کودک به صورت کامل از رفتن به مدرسه محروم شده‌اند. این مساله می‌تواند در درازمدت چالش‌های بزرگ دیگری نیز ایجاد کند.
یونیسف در اعلامیه‌ای که روز جمعه منتشر کرد از باز شدن مدارس پس از شیوع ویروس کووید‌ـ ۱۹ استقبال کرده است اما از اینکه این مدارس همچنان به روی دختران بسته است ابراز نگرانی کرده است. یونیسف در این اعلامیه نوشته است که دختران را نمی‌توان و نباید رها کرد. بسیار مهم است که همه دختران، از جمله دختران بزرگ‌تر بتوانند تحصیل خود را بدون تاخیر بیشتر از سر بگیرند. برای این منظور ما به معلم زن نیاز داریم تا تدریس را از سر بگیرند.
اما وزارت آموزش و پرورش امارت طالبان مدارس را تنها برای پسران گشوده است و در اعلامیه‌ای که روز پنجشنبه به منتشر شده هیچ نامی از دختران برده نشده است.
به نظر می‌رسد ادامه وضعیت فعلی می‌تواند در آینده‌ای نزدیک فاجعه‌بار باشد و بار دیگر مانند نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی میلیون‌ها کودک تبدیل به کودکان خیابانی و متکدی خواهند شد. آنان از روی ناچاری دست به جنایت خواهند زد و تعداد زیادی از آنان مورد سوءاستفاده‌های گوناگون از جمله سوءاستفاده جنسی قرار خواهند گرفت.
البته به نظر نمی‌رسد این وضعیت در طالبان نگرانی ایجاد کند زیرا برای این گروه نه کودکان ارزشی دارند و نه آینده آنان.
